Ένα - ένα βγαίνουν στη φορά τα «κατορθώματα» του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτού του άεθνου, άθρησκου, απάτριδου, ανεπάγγελτου και άχρηστου πολιτικάντη που συνέδεσε το όνομα του με την πλήρη αποδόμηση της Εθνικής ταυτότητας. Οι καινούργιες εξελίξεις στο «σήριαλ Παπανδρέου» έχουν να κάνουν με την πολύκροτη υπόθεση της αλματώδους αύξησης των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου Εξωτερικών (Υπ. Εξ.), κατά 270% (!), επί υπουργίας Τζέφρυ και Δημήτρη Δρούτσα, καθώς, σύμφωνα με δημοσίευμα εβδομαδιαίας εφημερίδας, αυτή διαβιβάστηκε στον οικονομικό εισαγγελέα.
Η έρευνα αυτή, η οποία πρέπει να φτάσει μέχρι το τέλος χτυπώντας το μαχαίρι στο κόκκαλο και όχι να «κολλήσει» κάπου, έχει ως σκοπό να αποκαλύψει που κατέληξαν περισσότερα από 160 εκατομμύρια ευρώ κατά την διάρκεια της τριετίας 2009 - 2011. Το αποτέλεσμα θα έχει πολύ ενδιαφέρον, ειδικά δε αν συνδεθεί με τα τεκταινόμενα στη λίστα Λαγκάρντ, αλλά και τα όσα συμβαίνουν γύρω από τα «μαύρα ταμεία» του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί ο νέος «Ντούτσε» του θνήσκοντος αποκόμματος, Ευάγγελος Βενιζέλος, να έχει «παγώσει» το όλο θέμα για εσωκομματικούς λόγους που έχουν να κάνουν με την ενδεχόμενη προσωρινή εκεχειρία για τον έλεγχο του ΠΑΣΟΚ, όμως το θέμα είναι πολύ σοβαρό γιατί αφορά χρήματα του Ελληνικού Λαού κυριολεκτικά από το υστέρημα του. Τόσο τα μυστικά κονδύλια του Υπ. Εξ, όσο και η κρατική χρηματοδότηση αποτελούν περιουσία των Ελλήνων και πρέπει να μαθευτεί οπωσδήποτε ο προορισμός τους.
Ο ανεκδιήγητος, ανάλγητος, αναίσθητος και πάνω απ' όλα ανθέλληνας Τζέφρυ χρησιμοποίησε λεφτά για να εξυπηρετήσει τους δικούς του συντηρητικούς σκοπούς και όχι για να προωθήσει τα Ελληνικά συμφέροντα. Αν, λοιπόν, η υπόθεση φτάσει σε βάθος ίσως δούμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Όπως, π.χ. το αν, τελικά, μέρος των χρημάτων αυτών πήγαιναν σε διεθνιστικές οργανώσεις και ΜΚΟ που είχαν πάρει εργολαβία την «συμπαράσταση στους λαθρομετανάστες» και την ταύτιση με ανθελληνικές θέσεις στα Εθνικά μας θέματα. Για να μην ξεχνιόμαστε, ο απίθανος αυτός τύπος - ο οποίος υπό άλλες συνθήκες θα προκαλούσε απλώς τον γέλωτα, αλλά ας όψεται ο θεσμικός του ρόλος - αποτελεί την πλήρη καταβαράθρωση κάθε έννοιας αξιοκρατίας και ισονομίας. Με μοναδικό προσόν το ότι είναι εγγονός και γιός πρωθυπουργού επιλέχτηκε για να γίνει κατά σειρά βουλευτής, υπουργός, πρωθυπουργός. Ένας «μαμάκιας», ο οποίος για όλο και περισσότερους Έλληνες θεωρείται περίπου ως άτομο με ειδικές ανάγκες. Ένα θλιβερό υποκείμενο που αφού κατέστρεψε την Χώρα συνεχίζει να προκαλεί ασύστολα με τις συνεχιζόμενες, όσο και προκλητικές, διακοπές του. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αποτελεί μέρος του «συνταγματικού τόξου», αυτού του ψευδεπίγραφου, άνομου και πάνω απ' όλα ανέντιμου και ανήθικου κατασκευάσματος του νυν αρχικαρεκλάρχη του ΠΑΣΟΚ, Βενιζέλου.
Ο καθένας, επομένως, μπορεί να κάνει την επιλογή του και να κριθεί απ' αυτήν. Ή με το «συνταγματικό τόξο» και τους διαφόρους Τζέφρυ, Δρούτσες, Βενιζέλους και Σαμαράδες ή με το Εθνικό και Λαϊκό τόξο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, στο οποίο δεν χωρούν εθνομηδενιστές, καταχραστές του δημοσίου χρήματος και ανεπάγγελτοι πολιτικάντηδες.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
