Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Το εθνικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 και ο εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς






Το εθνικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 και ο εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς
γράφει ο Δημήτριος Κολτσίδας,υπεύθυνος γραφείου ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Λάρισας

Είναι γεγονός ότι η ιστορία της Ελλάδας,η πραγματική ιστορία της δεν έχει γραφεί ακόμα,τουλάχιστον για τον 20ό αιώνα.Έτσι λίγοι Έλληνες γνωρίζουν ότι σαν σήμερα,στις 4 Αυγούστου 1936,τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ένα στρατιωτικό καθεστώς υπό την ηγεσία του Ιωάννη Μεταξά.
Ο εθνικός κυβερνήτης,λοιπόν,του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου,ήταν αναμφισβήτητα άνθρωπος του μέτρου ενώ είναι πασίδηλο ότι είχε στρατιωτικές αρετές.Απόγονος μίας επιφανούς Βυζαντινής οικογένειας της Κεφαλονιάς, γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1871.Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων και πήρε μέρος στους πολέμους του 1897 και του 1912-1913.Ως φιλοβασιλικός ήρθε σε σύγκρουση με το Βενιζέλο και το 1916 αποστρατεύτηκε πρόωρα με το βαθμό του Συνταγματάρχη ενώ το 1917 εξορίστηκε μαζί με άλλους επιφανείς φιλοβασιλικούς.
Το 1924 εισέρχεται στην πολιτική με το κόμμα των Ελευθεροφρόνων,το οποίο στις εκλογές του Ιανουαρίου 1936 παίρνει 7 έδρες και ορκίζεται υπουργός Στρατιωτικών.
Τον Απρίλιο όμως πεθαίνει ο πρωθυπουργός Δεμερτζής.Ο Μεταξάς αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας με δικαιοδοσία πεντάμηνη και παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.
Σε μία περίοδο έντονων ζυμώσεων και αναταραχών το ΚΚΕ κηρύσσει γενική απεργία που ορίζεται για τις 5 Αυγούστου.Φοβούμενος επέκταση των ταραχών ζητά από το βασιλιά τη διάλυση της Βουλής και την αναστολή άρθρων του Συντάγματος,αιτήματα που γίνονται δεκτά.Έτσι στις 4 Αυγούστου αρχίζει μία νέα περίοδος για τη χώρα,καθώς εγκαθιδρύεται το εθνικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου.Το έργο που πραγματοποιήθηκε κατά τα 4 χρόνια διακυβέρνησης αυτού του «μη δημοκρατικά εκλεγμένου» και «ολοκληρωτικού»-για να χρησιμοποιήσω τη φρασεολογία των ιδεολογικών αντιπάλων μας-καθεστώτος,δεν είχε γίνει σε όλα τα χρόνια της «κοινοβουλευτικής» διακυβέρνησης.Είναι γνωστό ότι ο Μεταξάς εκτός από βαθύτατα αντικοινοβουλευτικός και αντικομμουνιστής ήταν διορατικός όσον αφορά τα στρατιωτικά έργα.ενώ γνώριζε ότι έπρεπε να έχει με το μέρος του το λαό,αν ήθελε το καθεστώς να μακροημερεύσει.
Έτσι θέσπισε εξοντωτικές ποινές για όσους διασπαθίζουν δημόσιο χρήμα ενώ καταπολέμησε τον κομμουνισμό τον οποίο θεωρούσε ξενοκίνητο και αντεθνικό(και αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι κομμουνιστές τον πολεμούν με πάθος ακόμη και τώρα 72 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατό του).
Ποιος άραγε από τους σημερινούς Έλληνες γνωρίζει ότι το 8ωρο,η άδεια στους εργαζομένους,η ίδρυση του ΙΚΑ,η υπό προϋποθέσεις δωρεάν –για πρώτη φορά-ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θεσμοθετήθηκαν από το συγκεκριμένο καθεστώς;
Τα οχυρά Ρούπελ,η γραμμή Μεταξά αλλά και η περίφημη άρνησή του να αποδεχθεί το ιταμό τελεσίγραφο των Ιταλών για εισβολή στην Ελλάδα,τον καθιέρωσαν ως ηγέτη στα μάτια της κοινής γνώμης και χάρη στην –σε μεγάλο βαθμό-εθνική ομοψυχία οδήγησε το έθνος στην εποποιία του 1940.
Όλοι γνωρίζουμε ποιες ήταν οι ιδέες του Μεταξά.Επιθυμούσε τη δημιουργία ενός εθνικού κράτους ενώ ίδρυσε- προκειμένου να γαλουχήσει τους νέους με εθνικά
ιδανικά -την ΕΟΝ (ΕΘΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ) και η οποία εκπαιδεύτηκε και για άλλον σκοπό:την υπεράσπιση της πατρίδας.
Η αρνητική στάση του απέναντι στο ιταλικό τελεσίγραφο το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940 και η συμπαράσταση και η συμμετοχή σε αυτό ολόκληρου- σχεδόν-
του Ελληνικού λαού έγραψαν μία χρυσή σελίδας δόξας της πολεμικής αρετής των Ελλήνων.
Γιατί το ΟΧΙ το επανέλαβαν οι στρατιώτες μας στα βόρεια βουνά της Ηπείρου,το βροντοφώναξαν οι γυναίκες της Πίνδου,το ενστερνίστηκε ο Ελληνικός λαός.
Οι Έλληνες πολέμησαν σαν «έτοιμοι από καιρό» γιατί τα κόμματα δεν τους είχαν διχάσει, γιατί πολέμησαν για ένα εθνικό σκοπό.
Και όταν οι Άγγλοι στις 7 Ιανουαρίου 1941 ζήτησαν από τον Ιωάννη Μεταξά σε χαρτί τα ονόματα των υπουργών του για να δουν ποιος τους είναι αρεστός ο Μεταξάς τους απάντησε:»Αυτό ποτέ.Δε θυσιάσθηκε και θυσιάζεται η Ελλάς για να δίνει τους καταλόγους με τους υπουργούς τους σε ξένες πρεσβείες».(Ας το θυμούνται αυτό κάποιοι κατ επάγγελμα «δημοκράτες» σήμερα).
Φράση που επανέλαβε τρεις μήνες αργότερα ο Κωνσταντίνος Κοτζιάς σε ανάλογο αίτημα του Αγγλου πρέσβη Πάλερετ.
Αυτοί ήταν οι πολιτικοί ταγοί της Ελλάδας εκείνη την εποχή.Και οποιαδήποτε σύγκριση με τους πολιτικούς του σήμερα δυστυχώς προξενεί μελαγχολία και προβληματισμό.Άλλωστε πολλοί πρωθυπουργοί κυβέρνησαν τη χώρα τον 20ό αιώνα.Το όνομα όμως του Ιωάννη Μεταξά παραμένει γραμμένο με ανεξίτηλα γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας ενώ η σθεναρή αντίστασή του απέναντι σε «ομοειδές»-για την προπαγάνδα της αριστεράς-καθεστώς του επιδαψίλευσε αιώνιες δάφνες δόξας και τιμής.